Grecja w Konkursie Piosenki Eurowizji
| |||||||||||||
| Informacje ogólne | |||||||||||||
| Rok i miejsce debiutu | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Liczba udziałów |
44 (41 finałów) | ||||||||||||
| Organizacja konkursu |
1 raz w 2006 | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||
Grecja uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1974. Udziałem kraju w konkursie zajmuje się grecki nadawca publiczny Ellinikí Radiofonía Tileórasi (ERT).
Grecja od czasu debiutu wystawiła do konkursu 41 reprezentantów, przy czym jedynie jeden zwyciężył (Elena Paparizou z utworem „My Number One” w 2005)[1], dzięki czemu za organizację konkursu w 2006 odpowiedzialna była telewizja ERT[2]. Kraj czekał 31 lat na wygraną, ustanawiając nowy rekord najdłuższego okresu między debiutem a zwycięstwem[3].
.jpg)
.jpg)
.jpg)
W 1975 nadawca nie wziął udziału w konkursie z nieznanych powodów[4], ale już rok później powrócił do stawki konkursowej[5]. W 1982 Grecja miała wystartować w konkursie z piosenką „Sarantapente kopelies” Temisa Adamantidisa, jednak minister kultury Melina Mercouri podjęła decyzję o wycofaniu jej dwa tygodnie przed konkursem, uznając, że utwór nie spełnia jej standardów jakości[6][7]. Po powrocie na konkurs w następnym roku[8] nadawca ponownie zrezygnował z udziału w konkursie w 1984[9]. Kraj powrócił do konkursu w 1985[10], ale już w następnym roku ponownie wycofał się z udziału z powodów politycznych[11]. Reprezentantką Grecji w 1986 miała być Polina z utworem „Wagon-lit”[12]. W 1999 nadawca nie mógł wystawić reprezentanta z powodu osiągnięcia słabego wyniku w finale 43. konkursu[13]. W następnym roku stacja ERT wycofała się z udziału w konkursie z powodów finansowych[14][15].
Uczestnictwo
[edytuj | edytuj kod]Grecja uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1974. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich greckich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach[16]:
| Rok | Artysta | Piosenka | Finał | Punkty | Półfinał | Punkty |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1974 | Marinella | „Krasi, talassa ke t ’agori mu” (Κρασί, θάλασσα και τ' αγόρι μου) | 11 | 7 | Brak rundy półfinałowej | |
| 1975 | Brak reprezentanta | |||||
| 1976 | Mariza Koch | „Panaya mu, panaya mu” (Παναγιά μου, παναγιά μου) | 13 | 20 | ||
| 1977 | Paschalis, Marianna, Robert i Bessy | „Mathima solfège” (Μάθημα σολφέζ) | 5 | 92 | ||
| 1978 | Tania Tsanaklidu | „Charlie Chaplin” | 8 | 66 | ||
| 1979 | Elpida | „Sokrati” (Σωκράτη) | 69 | |||
| 1980 | Ana Wisi | „Autostop” (Ωτοστόπ) | 13 | 30 | ||
| 1981 | Yiannis Dimitras | „Feggari kalokerino” (Φεγγάρι καλοκαιρινό) | 8 | 55 | ||
| 1982 | Temis Adamantidis | „Sarantapente kopelies” (Σαρανταπέντε κοπελιές) | Rezygnacja | |||
| 1983 | Kristi Stassinopulu | „Mu les” (Μου λες) | 14 | 32 | ||
| 1984 | Brak reprezentanta | |||||
| 1985 | Takis Biniaris | „Miazume” (Μοιάζουμε) | 16 | 15 | ||
| 1986 | Polina | „Wagon-lit” (Βαγκόν λι) | Rezygnacja | |||
| 1987 | Bang | „Stop” | 10 | 64 | ||
| 1988 | Afroditi Frida | „Clown” | 17 | 10 | ||
| 1989 | Mariana Efstratiu | „To diko su asteri” (Το δικό σου αστέρι) | 9 | 56 | ||
| 1990 | Christos Callow & Wave | „Horis skopo” (Χωρίς σκοπό) | 19 | 11 | ||
| 1991 | Sophia Vossu | „I anixi” (Άνοιξη) | 13 | 36 | ||
| 1992 | Kleopatra | „Olu tu kosmu i elpida” (Όλου του κόσμου η ελπίδα) | 5 | 94 | ||
| 1993 | Katerina Garbi | „Ellada, hora tu fotos” (Ελλάδα, χώρα του φωτός) | 9 | 64 | Kvalifikacija za Millstreet | |
| 1994 | Kostas Bigalis | „To Trehandiri” (Το τρεχαντήρι) | 14 | 44 | Brak rundy półfinałowej | |
| 1995 | Elina Konstantopulu | „Pia prosefhi” (Ποια προσευχή) | 12 | 68 | ||
| 1996 | Mariana Efstratiu | „Emis forame to himona aniksiatika” (Εμείς φοράμε το χειμώνα ανοιξιάτικα) | 14 | 36 | 12[a] | 45 |
| 1997 | Marianna Zorba | „Horepse” (Χόρεψε) | 12 | 39 | Brak rundy półfinałowej | |
| 1998 | Talassa | „Mia krifi ewestisia” (Μια κρυφή ευαισθησία) | 20 | 12 | ||
| Brak reprezentanta w latach 1999–2000 | ||||||
| 2001 | Antique | „(I Would) Die for You” | 3 | 147 | ||
| 2002 | Michalis Rakindzis | „S.A.G.A.P.O.” | 17 | 27 | ||
| 2003 | Mando | „Never Let You Go” | 25 | |||
| 2004 | Sakis Ruwas | „Shake It” | 3 | 252 | 3 | 238 |
| 2005 | Elena Paparizou | „My Number One” | 1 | 230 | Top 12[b] | |
| 2006 | Anna Wisi | „Everything” | 9 | 128 | Organizator[c] | |
| 2007 | Sarbel | „Yassou Maria” (Γειά σου Μαρία) | 7 | 139 | Top 10 | |
| 2008 | Kalomira | „Secret Combination” | 3 | 218 | 1 | 156 |
| 2009 | Sakis Ruwas | „This Is Our Night” | 7 | 120 | 4 | 110 |
| 2010 | Jorgos Alkieos i Przyjaciele | „Opa!” (Ώπα!) | 8 | 140 | 2 | 133 |
| 2011 | Lukas Jorkas i Stereo Mike | „Watch My Dance” | 7 | 120 | 1 | |
| 2012 | Elefteria Elefteriu | „Aphrodisiac” | 17 | 64 | 4 | 116 |
| 2013 | Koza Mostra i Agatonas Jakowidis | „Alcohol Is Free” | 6 | 152 | 2 | 121 |
| 2014 | Freaky Fortune (feat. Riskykidd) | „Rise Up” | 20 | 35 | 7 | 74 |
| 2015 | Maria Elena Kiriaku | „One Last Breath” | 19 | 23 | 6 | 81 |
| 2016 | Argo | „Utopian Land” | – | 16 | 44 | |
| 2017 | Demy | „This Is Love” | 19 | 77 | 10 | 115 |
| 2018 | Janna Terzi | „Oniro mu” (Όνειρό Μου) | – | 14 | 81 | |
| 2019 | Katerine Duska | „Better Love” | 21 | 74 | 5 | 185 |
| 2020 | Stefania | „SUPERG!RL” | Konkurs odwołany | |||
| 2021 | „Last Dance” | 10 | 170 | 6 | 184 | |
| 2022 | Amanda Tenfjord | „Die Together” | 8 | 215 | 3 | 211 |
| 2023 | Wiktor Wernikos | „What They Say” | – | 13 | 14 | |
| 2024 | Marina Satti | „Zari” (Ζάρι) | 11 | 126 | 5 | 86 |
| 2025 | ||||||
Legenda:
1. miejsce
Historia głosowania w finale (1974–2023)
[edytuj | edytuj kod]Poniższe tabele pokazują, którym krajom Grecja przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw greccy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[17].
|
Kraje, którym Grecja przyznała najwięcej punktów:
|
Kraje, od których Grecja otrzymała najwięcej punktów:
|
Legenda:
1. miejsce
2. miejsce
3. miejsce
Konkursy Piosenki Eurowizji organizowane w Grecji
[edytuj | edytuj kod]Grecja była gospodarzem 50. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2005. Konkurs odbył się w Olympic Indoor Hall w Atenach[16]:
| Rok | Miasto | Miejsce | Prowadzący |
|---|---|---|---|
| 2006 | Ateny | Olympic Indoor Hall | Maria Menounos Sakis Ruwas |
Nagroda Artystyczna
| Rok | Artysta | Piosenka |
|---|---|---|
| 2005 | Elena Paparizou | „My Number One” |
Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji
[edytuj | edytuj kod]W październiku 2005 Europejska Unia Nadawców zorganizowała koncert jubileuszowy Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji, podczas którego odbył się plebiscyt na najlepszą piosenkę w historii konkursu. Czwarte miejsce w głosowaniu zajęła grecka propozycja „My Number One” Eleny Paparizou, która zwyciężyła w finale 50. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2005[18].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Podczas konkursu w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale konkursu. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
- ↑ Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004–2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotniego finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, wówczas automatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.
- ↑ Kraj wygrał finał konkursu w 2005, dlatego nie musiał rywalizować w półfinale w 2006.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Eurovision Song Contest 2005 Final. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 2006 Final. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ John Egan: A night to remember. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2005-05-22. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1975. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1976. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1982. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Glen Webb: 29 years ago today – Germany get their first win with Nicole. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-04-24. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1983. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1984. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1985. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1986. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Βιογραφία. polina.biz. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1999. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 2000. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Sietse Bakker: The end of a decade: Stockholm 2000. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2009-12-21. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ a b Greece in the Eurovision SSong Contest. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Points to and from GREECE. eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Congratulations. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).
|
